Team Coop
23 Απριλίου 2022
Η Team Coop, με έτος ίδρυσης το 2005 και αρχική ονομασία Team Sparebanken Vest, είναι η μακροβιότερη Νορβηγική Continental ομάδα και αποτελείται κατά κύριο λόγο από Νορβηγούς αθλητές με ελάχιστες προσθήκες από τις γειτονικές σκανδιναβικές χώρες.
Μετά από διάφορες αλλαγές ιδιοκτησίας (με έναν εκ των συνιδιοκτητών να είναι ο κορυφαίος ίσως Νορβηγός ποδηλάτης Alexander Kristoff), η ομάδα προσθέτει το 2015 στο όνομά της αυτό του νορβηγικού συνεταιρισμού Coop Norge, γίνεται Team Coop-ØsterHus, ενώ από το 2017 μέχρι σήμερα η Coop παραμένει μοναδικός name sponsor.
To 2021 η Team Coop επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα για να συμμετάσχει στους διεθνείς αγώνες της Ρόδου. Εκεί, εντυπωσίασε τους πάντες πετυχαίνοντας το απόλυτο 2 στα 2, με τις νίκες του 19χρονου Tord Gudmestad στο International Rhodes Grand Prix (UCI 1.2) και του 24χρονου Fredrik Dversnes στη γενική κατάταξη του International Tour of Rhodes (UCI 2.2), απέναντι σε σπουδαίους αντιπάλους, όπως η Bardiani-CSF-Faizane, η SEG Racing Academy, η Team Lotto Kern-Haus και η HRE Mazowsze Serce Polski.
Οι επιτυχίες των Νορβηγών Dversnes και Gudmestad στη Ρόδο αλλά και η πορεία τους καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς, δεν πέρασαν απαρατήρητες και τους οδήγησαν στην υπογραφή επαγγελματικών συμβολαίων, έως το 2023 και το 2024 αντίστοιχα, με την επίσης Νορβηγική proteam Uno-X Pro Cycling Team, εκεί όπου βρήκαν μεταξύ άλλων και τον επίσης προερχόμενο από την Team Coop, Erlend Blikra, νικητή του International Rhodes GP το 2020.
Φέτος η Team Coop επέστρεψε στο νησί των Ιπποτών, όπου επανέλαβε τον περσινό της θρίαμβο, κερδίζοντας και πάλι, τόσο το μονήμερο γκραν πρι, με τον 22χρονο André Drege, όσο και τον τετραήμερο Γύρο Ρόδου, με τον 26χρονο Δανό Louis Bendixen.
Σε λίγες ημέρες η ομάδα θα βρίσκεται για ακόμα μία φορά στη χώρα μας, για να συμμετάσχει στον πενθήμερο ΔΕΗ Διεθνή Ποδηλατικό Γύρο Ελλάδας, ο οποίος επανέρχεται στο καλεντάρι της UCI, 10 χρόνια μετά την τελευταία διεξαγωγή του, και μάλιστα ως αγώνας κατηγορίας 2.1.
Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν, να βρούμε καλύτερη αφορμή για να συνομιλήσουμε τόσο με τον Directeur Sportif της ομάδας, κ. Gilbert De Weerdt, όσο και με τον νικητή του Γύρου Ρόδου Louis Bendixen.
Gilbert de Weerdt, Directeur Sportif
The Cycling Journal / Πέτρος Γκαζώνης: Πριν ξεκινήσουμε, συγχαρητήρια για τις επιτυχίες σας στη Ρόδο! Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Team Coop αφήνει την Ρόδο έχοντας θριαμβεύσει τόσο στον International Rhodes Grand Prix, όσο και στο International Tour of Rhodes. Υπάρχει κάποιο μυστικό πίσω από αυτές τις επιτυχίες;
Gilbert De Weerdt: Δεν υπάρχει κανένα μυστικό ή «κόλπο» για να κερδίσεις έναν γύρο, διαφορετικά θα το κάναμε σε κάθε αγώνα! Για κάποιο λόγο, οι αγώνες στη Ρόδο μας ταιριάζουν. Υπάρχει δύσκολος ανταγωνισμός, σε ωραίες διαδρομές και βρισκόμαστε στο ίδιο επίπεδο με τις άλλες ομάδες. Όλα αυτά, μαζί με τον στόχο να ξεκινάμε καλά κάθε νέα σεζόν, κάνουν τους αγώνες της Ρόδου το καλύτερο ξεκίνημα για εμάς μετά από μια μεγάλη και δύσκολη περίοδο χειμερινής προετοιμασίας.
TCJ: Μετά τον Πρόλογο του Γύρου στην Ιαλυσό, είχατε τον Louis Bendixen στην 3η θέση της γενικής κατάταξης και τον Andre Drege στην 8η, 2 και 15 δευτερόλεπτα πίσω από την κίτρινη φανέλα, αντίστοιχα. Σχεδιάσατε το πρώτο ετάπ με τον Bendixen ως μοναδικό αρχηγό ή αφήσατε τον αγώνα να εξελιχθεί;
GDW: Ο Louis ήταν σίγουρα ένας «προστατευμένος» αναβάτης της ομάδας, αλλά καθώς δεν γνωρίζεις ποτέ πώς θα εξελιχθεί ένας αγώνας, και ο Drege είχε επίσης ελεύθερο ρόλο. Από την αρχή όμως αυτοί ήταν οι δύο για τους οποίους θα δούλευε η ομάδα.
TCJ: Η Vorarlberg αντιμετώπισε τον αγώνα σαν να είχαν κάθε μέρα την κίτρινη φανέλα, πιέζοντας το ρυθμό στις περισσότερες περιπτώσεις. Έτσι, δε χρειάστηκε να ξοδεύετε δυνάμεις για να ελέγξετε τον αγώνα. Πώς χειριστήκατε αυτή την στρατηγική;
GDW: Γνωρίζαμε ότι η Vorarlberg ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος για εμάς. Ήταν πραγματικά αποφασισμένοι να κερδίσουν τον Γύρο νομίζω. Το λάθος τους ήταν ότι περίμεναν υπερβολικά πολύ για να κάνουν την τελική τους κίνηση, και ήταν βέβαιοι ότι αυτή η κίνηση θα έκρινε τον αγώνα. Στο δεύτερο ετάπ, μερικές ομάδες με σπρίντερ θεώρησαν ότι έχουν ελπίδες και προς έκπληξή μας δούλεψαν για να πάει ο αγώνας σε μαζικό σπριντ, πράγμα που η Vorarlberg επέτρεψε.
TCJ: Συγκριτικά με το Γύρο Ρόδου του 2021, θα λέγατε ότι φέτος είχατε ευκολότερο έργο; Να θυμίσουμε ότι πέρυσι πήρατε τη φανέλα στο τελευταίο ετάπ με τον Dversnes.
GDW: Το 2021 χρειάστηκε να τρέξουμε έξυπνα και να στηριχθούμε στα μπόνους δευτερόλεπτα. Οπότε το τελικό σπριντ του τελευταίου ετάπ έκρινε τα πάντα. Φέτος, είχαμε τη φανέλα μετά το πρώτο ετάπ και με 4 μόνο υγιείς αθλητές στην ομάδα, έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε πολύ περισσότερη στρατηγική, και μάλιστα ρισκάροντας κάποιες φορές.
TCJ: Σχετικά με το International Rhodes Grand Prix, ο αγώνας ήταν δύσκολος ήδη από την πρώτη ανάβαση. Ο André Drege επιτέθηκε στο τέλος και κατάφερε να μείνει αποσπασμένος, παίρνοντας την πρώτη του νίκη σε αγώνα UCI, και λειτουργώντας μάλιστα και ως «λαγός» για τον Andreas Stokbro ο οποίος κέρδισε το σπριντ για τη δεύτερη θέση. Ήταν μια εντυπωσιακή προσπάθεια, που μας έδειξε ότι ο 22χρονος Drege έχει πολλές δυνατότητες. Θα βρίσκεται στην ομάδα και το 2023, ή θα ακολουθήσει τα βήματα των Dversnes και Gudmestad σε επίπεδο Pro Continental;
GDW: Η Team Coop πάντα έχει στόχο να ετοιμάζει νέους αθλητές για ομάδες που αγωνίζονται σε υψηλότερο επίπεδο. Ελπίζω ο André να έχει την ευκαιρία του ήδη από φέτος, αλλά μια και αγωνίζεται για πρώτη χρόνια σε επίπεδο Continental, έχει ακόμα την ευκαιρία να βελτιωθεί του χρόνου και μετά να ανέβει επίπεδο.
TCJ: Θα λέγατε ότι η Team Coop είναι ομάδα-τροφοδότης για το υψηλότερο επίπεδο; Υπάρχουν σχέδια να γίνει η ομάδα Pro Continental;
GDW: Προς το παρόν παραμένουμε Continental και πράγματι προσπαθούμε να προωθούμε αθλητές σε pro continental και world tour ομάδες.
TCJ: Το αγωνιστικό σας πρόγραμμα περιλαμβάνει και τον επερχόμενο ΔΕΗ Διεθνή Ποδηλατικό Γύρο Ελλάδας (27 Απριλίου – 1 Μαΐου). Τι να περιμένουμε από την Team Coop εκεί; Θεωρείτε ότι ο χρόνος που έχετε περάσει στη Ρόδο θα σας βοηθήσει όσον αφορά το πώς θα κινηθείτε, το είδος των δρόμων και το αγωνιστικό στυλ στην Ελλάδα;
GDW: Οπωσδήποτε μας αρέσουν οι ελληνικοί δρόμοι, το κλίμα και οι άνθρωποι. Και νομίζω ότι όντως είναι ένα πλεονέκτημα η εξοικείωσή μας με το αγωνιστικό στυλ. Φυσικά το επίπεδο θα είναι υψηλότερο, αλλά είμαστε συνηθισμένοι τόσο σε αγώνες κατηγορίας 2.1 όσο και 2.Pro. Η προσέγγιση είναι διαφορετική, αλλά είναι ακόμα πιο ευχάριστο να αγωνίζεσαι σε πιο επαγγελματικό επίπεδο. Γενικά η Ελλάδα και οι άνθρωποί της ήταν πολύ καλοί μαζί μας, και ελπίζουμε να ανταποδώσουμε αυτή την καλοσύνη.
TCJ: Τελευταία ερώτηση! Τα προηγούμενα χρόνια η Ελλάδα κάνει προσπάθειες να γίνει ένας ποδηλατικός προπονητικός – και τουριστικός – προορισμός για επαγγελματικές ομάδες. Ο Βασίλης Αναστόπουλος (προπονητής στην Quick-Step Alpha Vinyl) έχει επιλέξει να κάνει εδώ αρκετά προπονητικά camps για τους αθλητές του, αντί για την Ισπανία για παράδειγμα. Θα σκεφτόσασταν την Ελλάδα ως προορισμό για την προετοιμασία σας αντί για άλλες μεσογειακές χώρες; Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την απόφαση επιλογής τοποθεσίας για τα camps σας;
GDW: Για εμάς που ερχόμαστε από τη Νορβηγία, είναι πολύ ευκολότερο να πάμε στην Ισπανία. Μπορούμε να ταξιδέψουμε με το αυτοκίνητο εκεί και να κουβαλήσουμε όλο μας τον εξοπλισμό. Για την Ελλάδα, χρειάζεται να ταξιδέψουμε αεροπορικώς. Αυτό σημαίνει σημαντικό επιπλέον κόστος και συγκεκριμένα όρια σε θέματα logistics. Σίγουρα, η περιοχή, οι δρόμοι και η γενικότερη κουλτούρα είναι πολύ θελκτικά, αλλά τα οικονομικά και πρακτικά θέματα το κάνουν πιο δύσκολο.
Louis Bendixen
TCJ: Louis, ζεις και προπονείσαι στη Δανία; Πώς βγαίνει η προπόνηση εκεί το χειμώνα;
Louis Bendixen: Ναι, ζω στην Κοπεγχάγη όλη μου τη ζωή και πρόσφατα μετακόμισα σε νέο διαμέρισμα με την κοπέλα μου. Προπονούμαι εδώ κατά κύριο λόγο. Το χειμώνα έχει φυσικά κρύο, με τη θερμοκρασία να κινείται γύρω στους 0°C για ένα τρίμηνο, και κάποιες φορές να πέφτει μέχρι τους -4°C, αλλά εκτός από 1-2 εβδομάδες το χρόνο, συνήθως δεν χιονίζει, οπότε απλά ντυνόμαστε καλά και βγαίνουμε για προπόνηση, είμαστε συνηθισμένοι.
TCJ: Άρα κατά τη διάρκεια του South Aegean Tour στη Ρόδο φέτος, όπου οι περισσότεροι δυσκολευτήκαμε από το κρύο, εσείς ήσασταν άνετοι, έτσι;
LB: Οι θερμοκρασίες την πρώτη εβδομάδα στη Ρόδο ήταν παρόμοιες με αυτές στη Δανία, οπότε δεν είχαμε πρόβλημα. Στη συνέχεια βέβαια που βελτιώθηκε ο καιρός και ανέβηκε η θερμοκρασία, μας άρεσε περισσότερο.
TCJ: Φέτος λοιπόν, από τη χειμερινή προετοιμασία σε θερμοκρασίες χειμερινής Κοπεγχάγης, βρεθήκατε στην Αφρική για να ξεκινήσετε την αγωνιστική σεζόν. Πώς πήγε αυτό;
LB: Πράγματι, ο πρώτος μας αγώνας φέτος ήταν ο Γύρος Ρουάντας το Φεβρουάριο. Είχε ζέστη, αλλά όχι ανυπόφορη, με τη θερμοκρασία να κυμαίνεται στους 26-27°C. Ήταν δύσκολος αγώνας λόγω των βουνών, αλλά και λόγω του υψομέτρου, με όλα τα ετάπ να εξελίσσονται από τα 1500 έως τα 2500μ. Δεν είχαμε τα αποτελέσματα που θα θέλαμε, καθώς δεν είχαμε καθαρόαιμους ανηφορίστες στην ομάδα, όμως στο τέλος ήμασταν ευχαριστημένοι καθώς κάναμε πολύ καλή προπόνηση.
Η συμμετοχή σε αυτόν τον αγώνα ήταν μια μοναδική εμπειρία, γιατί συναντήσαμε πολύ διαφορετικές συνθήκες απ’ ό,τι έχουμε συνηθίσει στην Ευρώπη. Αν και η Ρουάντα είναι αρκετά ανεπτυγμένη σε σχέση με άλλα αφρικανικά κράτη και ο αγώνας ήταν πολύ καλός, όπως και να το κάνουμε… ξεβολεύεσαι, επειδή τρέχεις σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον, το φαγητό είναι διαφορετικό, οι μετακινήσεις πιο δύσκολες και το αγωνιστικό στυλ αλλάζει. Θα ήθελα να επιστρέψω, γνωρίζοντας πλέον τι έχω να συναντήσω.
Πρόκειται για μια καταπληκτική χώρα για ποδηλασία, με φοβερούς ανθρώπους, εξαιρετικές διαδρομές, ωραία βουνά, και πολύ καλό επίπεδο οργάνωσης, ειδικά σε σύγκριση με άλλες γειτονικές χώρες.
TCJ: Έχουμε δει εικόνες με πάρα πολύ κόσμο να βγαίνει στους δρόμους να δει τους αγώνες.
LB: Όντως, μαζεύονται χιλιάδες άνθρωποι να παρακολουθήσουν τον Γύρο. Τόσο κόσμο έχω ξαναδεί μόνο στο Γύρο Κίνας το 2016, όμως στη Ρουάντα ήταν διαφορετικά, γιατί το πλήθος ήταν πολύ πυκνό και ζητωκραύγαζε συνέχεια και γενικά ήταν όλοι πολύ παθιασμένοι με τον αγώνα. Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να επιστρέψω εκεί, είτε για τον Γύρο είτε για κάποιο προπονητικό camp στο υψόμετρο.
TCJ: Επόμενος σταθμός λοιπόν μετά τη Ρουάντα, η Ελλάδα, όπου είχες αγωνιστεί και πέρυσι στους αγώνες που γίνονται στη Ρόδο. Πόσο σε βοήθησε η εμπειρία που είχες ήδη από το νησί;
LB: Δυστυχώς επιστρέφοντας από τη Ρουάντα, τρεις αθλητές από την ομάδα διαγνωστήκαμε θετικοί στον κορωνοϊό και ενώ ήμουν σε καλή κατάσταση αγωνιστικά, δεν ήξερα πόσο θα με επηρέαζε αυτό. Είχα ξαναβρεθεί θετικός πέρυσι την άνοιξη, όμως όπως τότε, έτσι και τώρα, ακολούθησα τις οδηγίες του προπονητή μου, οι οποίες ήταν να ξεκουραστώ και να μην κάνω προπονήσεις μέχρι να αισθανθώ και πάλι καλά, και νομίζω ότι είχαν αποτέλεσμα. Και αυτή είναι και η συμβουλή μου, δεν πρέπει να βιαστείς να επιστρέψεις στις προπονήσεις, μέχρι να νιώσεις απολύτως καλά, γιατί τότε υπάρχει κίνδυνος να σε επηρεάσει για το υπόλοιπο της σεζόν.
TCJ: Από τη φετινή πορεία στη Ρόδο λοιπόν, τι έχεις να θυμάσαι, εκτός φυσικά από την κατάκτηση της κίτρινης φανέλας του Γύρου;
LB: Ήταν μια άρτια διοργάνωση και απόλαυσα πραγματικά τους αγώνες στο νησί. Έκανα κάποιες μεγάλες προπονήσεις, γυρνώντας όλη τη Ρόδο. Μπορείς να φτάσεις πολύ γρήγορα στα βουνά και απολαμβάνω να βγαίνω μόνος μου για 5ωρες και 6ωρες προπονήσεις. Την πρώτη φορά που βρέθηκα στο νησί, προφανώς οι διαδρομές ήταν καινούργιες για μένα, αλλά πλέον ξέρω όλους τους δρόμους και πώς να κινηθώ και έχω μάθει όλα τα χωριά, γεγονός που κάνει πιο εύκολη την προπόνησή μου. Η Ρόδος είναι πανέμορφη, αξίζει να τη γυρίσει κάποιος με ποδήλατο!
Σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, ήταν πολύ καλή αρχή για μένα, ειδικά αφού πέρυσι είχα σε όλη τη χρονιά μόνο μία νίκη σε αγώνα UCI, και φέτος η σεζόν ξεκίνησε με 2 νίκες σε ετάπ και με την κατάκτηση της φανέλας του Γύρου. Είμαι χαρούμενος γιατί το σχέδιο που είχα στο μυαλό μου έγινε πράξη. Ήξερα ότι πρέπει να στηριχτώ στην εμπειρία μου, ένιωθα πολύ καλά, τα πόδια μου ήταν σε καλή κατάσταση, αλλά ήξερα επίσης ότι αν θέλω να διεκδικήσω τη νίκη θα έπρεπε να πάω καλά και στα βουνά. Αν κατάφερνα να μείνω στο πρώτο γκρουπ, ήξερα ότι το σπριντ μου θα μπορούσε να μου δώσει τη νίκη.
Όλη η ομάδα ήταν πολύ δυνατή, τουλάχιστον όσοι είχαμε απομείνει. Έκανα ό,τι μπορούσα για να τους δώσω κίνητρο, λέγοντάς τους ότι τους θα τους χρειαστώ στις κρίσιμες στιγμές του αγώνα. Ειδικά στο τελευταίο ετάπ που είχαν μείνει μόνο τρεις συναθλητές μου, με βοήθησαν πάρα πολύ, αλλά και η τακτική της ομάδας ήταν αλάνθαστη.
Αφού δεν είχαμε πλήρη ομάδα για να μπει μπροστά ώστε να επιβάλει δυνατό ρυθμό στο γκρουπ, στείλαμε δύο αθλητές στο ξεκόλλημα ελπίζοντας ότι οι άλλες ομάδες που διεκδικούσαν τη φανέλα δεν θα έχουν αθλητές εκεί και θα αναγκάζονταν να μπουν εκείνες μπροστά για να κυνηγήσουν. Και έτσι έγινε!
Και ενώ προς στιγμή έχασα επαφή με το πρώτο γκρουπ λίγο πριν το ξεκόρφισμα της τελευταίας ανάβασης (σ.σ. πριν την Κοιλάδα των Πεταλούδων), με βοήθησε η ικανότητά μου στην κατηφόρα να καλύψω μέρος της απόστασης. Από κει και πέρα όμως ήταν οι δύο συναθλητές μου που με περίμεναν και υπερέβαλαν εαυτούς, ποδηλατώντας σαν να είναι εκεί ολόκληρη η ομάδα, βοηθώντας με να βρεθώ πάλι μπροστά. Πραγματικά δεν θα μπορούσα να κερδίσω το Γύρο χωρίς τη βοήθειά τους.
TCJ: Το Procyclingstats σε θεωρεί μάλλον σπρίντερ και χρονομετρίστα, και λιγότερο δυνατό στις αναβάσεις. Οι αγώνες της Ρόδου όμως είχαν αρκετό βουνό, και τα πήγες περίφημα, συναντώντας δυσκολίες μόνο στο τελευταίο κομμάτι της τελευταίας ανάβασης του Γύρου. Μήπως θα έπρεπε να θεωρείσαι και ανηφορίστας;
LB: Θα έλεγα ότι είμαι puncheur. Μου ταιριάζουν διαδρομές σαν τις κλασικές της άνοιξης καθώς και μικρές ανηφόρες με μεγάλη κλίση. Το VO2Max μου δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό και σε συνδυασμό με τα 73-74 κιλά μου, είναι δύσκολο για μένα να αντέξω σε μεγάλα βουνά των 20 λεπτών, όπως για παράδειγμα αυτά που υπήρχαν στη Ρουάντα. Αλλά σε αναβάσεις μέχρι 4-5 χιλιόμετρα, μπορώ να «επιβιώσω».
TCJ: Ο Alexander Kristoff, ένας από τους κορυφαίους σπρίντερ και σπεσιαλίστες των κλασικών, είναι συνιδιοκτήτης της ομάδας. Στη Νορβηγία είναι φυσικά θρύλος. Έρχεται μαζί σας για προπονήσεις; Ποιος είναι ο ρόλος του στην ομάδα;
LB: Ο Alexander είναι θρύλος και στη Δανία! Είναι ο ένας από τους τρεις ιδιοκτήτες της ομάδας, όμως δεν έχει μεγάλη ανάμιξη στην καθημερινή λειτουργία της. Συχνά προπονείται μαζί μας, ειδικά με τα παιδιά που είναι στο Stavanger (σ.σ. πόλη της Νορβηγίας, στην οποία ξεκίνησε την ποδηλασία ο Kristoff, γειτονική στο Sandnes, την έδρα της Team Coop). Είναι σημαντικό για εκείνον να έχει μαζί του στην προπόνηση αθλητές που μπορούν να τον πιέσουν, αλλά και για εμάς επίσης είναι σημαντικό να βγαίνουμε για προπόνηση με έναν τόσο σπουδαίο αθλητή που θαυμάζουμε, δίνοντάς μας την ευκαιρία να παρατηρήσουμε κάθε τι που κάνει και να του κάνουμε ερωτήσεις για οτιδήποτε. Είναι πολύ ωραίος τύπος, έχουμε κάνει πολλές καλές προπονήσεις μαζί τα τελευταία χρόνια και προπονείται πιο σκληρά απ’ όλους, πάντα κάνει μία ώρα παραπάνω στο τέλος!
TCJ: Έχω ακούσει ότι προπονητικά είναι λίγο «old school» τύπος. Δεν χρησιμοποιεί βατόμετρο και του αρέσει να «γράφει» πολλές ώρες στη σέλα, κάτι που δεν το κάνουν πολλοί επαγγελματίες πλέον.
LB: Έχει βατόμετρο, και το χρησιμοποιεί σε κάθε προπόνηση, όμως δεν του αρέσει ιδιαίτερα η προπόνηση έντασης. Έχει γυμναστήριο στο σπίτι του και προτιμάει τις πολύ μεγάλες προπονήσεις το χειμώνα. Ακόμα και όταν χιονίζει, μπορεί να βγει για 6ωρες προπονήσεις! Είναι κανονικός Βίκινγκ!
TCJ: Μια που μιλάμε για προπονήσεις, θα ήθελα να μας πεις ποια είναι η αγαπημένη σου προπόνηση.
LB: Οι αγαπημένες μου προπονήσεις είναι τα coffee rides (γέλια)!
Ο προσωπικός μου προπονητής είναι ο Troels Vinther, πρώην επαγγελματίας και ένας από τους νεότερους ποδηλάτες που έχουν υπογράψει σε επαγγελματική ομάδα – το 2012 σε ηλικία 19 ετών στην Team Saxo Bank του Bjarne Riis – ο οποίος όμως αναγκάστηκε το 2019 να σταματήσει την ποδηλασία λόγω τραυματισμού. Δίνει μεγάλη βαρύτητα στην προπόνηση έντασης, οπότε κάνω μερικές πολύ δύσκολες διαλειμματικές ασκήσεις, με λίγο λιγότερες όμως ώρες συνολικής προπόνησης απ’ ό,τι έκανα με τον προηγούμενο προπονητή μου, τον Stein Orn. Αντί για 6ωρες προπονήσεις, πλέον κάνω έως 4 ή 5 ώρες το πολύ, με δύσκολες διαλειμματικές ασκήσεις και race winning intervals, ανά μία ώρα. Και στο τέλος της ημέρας γυρίζω σπίτι εξουθενωμένος, έχοντας το ίδιο TSS (Training Stress Score) με αυτό που θα είχα μετά από έναν πολύ δύσκολο αγώνα.
Επίσης δίνω βάρος στην ενδυνάμωση των ποδιών βάζοντας στο πρόγραμμά μου δύο προπονήσεις την εβδομάδα στο γυμναστήριο. Νομίζω ότι το μυστικό είναι να ακούς το σώμα σου, να προπονείσαι έξυπνα. Όταν είσαι ξεκούραστος, με φρέσκα πόδια, κάνε τις δύσκολες προπονήσεις, και τις ημέρες που δεν είσαι και τόσο καλά, κάνε easy rides, και όλο αυτό σε συνεχή εναλλαγή. Με αυτό το στυλ προπόνησης φέτος είδα ήδη αποτελέσματα και μεγάλη βελτίωση στο σώμα μου. Επειδή είμαι σχετικά αδύνατος, έστω και λίγη μυϊκή ενδυνάμωση στα πόδια μου, είναι θεαματική αλλαγή. Και ενώ στο παρελθόν είχα μερικά καλά πλασαρίσματα, όπως πχ μια 6η θέση σε ετάπ του Γύρου Δανίας ή μια 5η στο Arctic Race of Norway, δείχνοντας ότι μπορώ να είμαι μπροστά με ποδηλάτες όπως ο Coquard ή ο Van der Poel, δεν είχα καταφέρει ποτέ να κερδίσω σπριντ.
Πλέον όμως έχω δυναμώσει αρκετά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, με αποτέλεσμα να μπορώ επιτέλους να κερδίζω και σπριντ. Αλλά και να βλέπω πρωτόγνωρα νούμερα στο βατόμετρό μου. Και τα νούμερα δεν λένε ψέμματα!
TCJ: Αυτό εξηγεί λοιπόν γιατί σου αρέσουν τόσο τα coffee rides!
LB: Ακριβώς, χρειάζομαι τα coffee rides ανάμεσα στις διαλειμματικές! (γέλια)
TCJ: Η Team Coop ετοιμάζεται για τον ΔΕΗ Διεθνή Ποδηλατικό Γύρο Ελλάδας, ποια θα είναι η σύνθεση της ομάδας;
LB: Θα είμαστε σχεδόν οι ίδιοι που τρέξαμε και στη Ρόδο, εκτός από τον André Drege που δεν θα αγωνιστεί. Μαζί μας θα έχουμε και τον Eirik Lunder, ο οποίος ήταν παλιότερα στην ομάδα και το 2021 πήρε μεταγραφή για την Gazprom-RusVelo, η οποία όμως πλέον δεν αγωνίζεται λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στις ρωσικές ομάδες, και έτσι επέστρεψε στην Team Coop. Ανυπομονώ να τρέξω και πάλι μαζί του, είναι ένας πολύ έμπειρος και δυνατός αθλητής!
TCJ: Θα είσαι και πάλι ο αρχηγός της ομάδας στο Γύρο;
LB: Αυτό θα εξαρτηθεί από την εξέλιξη του αγώνα. Είμαστε 2-3 αθλητές στην ομάδα που θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε το ρυθμό, αλλά η ομάδα έχει κι άλλα χαρτιά να παίξει. Σε κάθε περίπτωση η πορεία του αγώνα θα το κρίνει αυτό. Ο δυνατότερος θα είναι ο αρχηγός. Όμως στην Team Coop έχουμε επιλογές. Αν κάποιος δεν είναι σε καλή κατάσταση, υπάρχουν άλλοι πάνω στους οποίους μπορούμε να βασιστούμε.
TCJ: Τι περιμένεις από τις επαγγελματικές ομάδες, όπως για παράδειγμα την Trek Segafredo, ειδικά στο πρώτο ετάπ;
LB: Περιμένω φυσικά να είναι μπροστά. Γνωρίζω και κάποιους από τους αθλητές τους, και αναμένω να κυνηγήσουν από την αρχή τη γαλάζια φανέλα της γενικής κατάταξης. Αυτή είναι και η ιδιαιτερότητα των Γύρων, ειδικά στο πρώτο ετάπ. Επειδή κανείς δεν έχει ακόμα τη φανέλα, όλοι θέλουν να είναι οι πρώτοι που θα τη φορέσουν, οπότε ουσιαστικά τρέχουν όλοι εναντίον όλων.
TCJ: Louis σε ευχαριστούμε για το χρόνο σου και ευχόμαστε να πρωταγωνιστήσεις και στον Διεθνή Ποδηλατικό Γύρο Ελλάδας που έρχεται! Να είσαι σίγουρος ότι οι διαδρομές και οι τοποθεσίες θα σου αρέσουν πολύ!
LB: Κι εγώ ευχαριστώ, και ανυπομονώ να έρθω για το Γύρο! Θα είναι ένας συναρπαστικός αγώνας και θα έχω την ευκαιρία να τρέξω σε νέα μέρη της Ελλάδας τα οποία δεν έχω επισκεφθεί ξανά!
Κείμενο / Συνεντεύξεις: Πέτρος Γκαζώνης @gkazonis, Νάσος ΤριανταφύλλουΦωτογραφίες: Νάσος Τριανταφύλλου @nassostphoto.Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή ολόκληρου του άρθρου ή των φωτογραφιών.
Share story
Λόγια και εικόνες από την ποδηλασία εντός και εκτός Ελλάδας
