Βλέποντας κάποιος το όνομα μιας Pro Continental ομάδας, της Bardiani CSF, στη λίστα των ομάδων που θα λάμβαναν μέρος στους δύο διεθνείς αγώνες που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν στη Ρόδο από τον Ροδήλιο ΠΟ Ρόδου, την Sports Tours Hellas και την Rodos Cycling, αβίαστα θα της έδινε τον τίτλο του φαβορί.
Χρειάστηκε το International Rhodes Grand Prix ώστε να δούμε σε δράση τον Ιταλό πρωταθλητή U23 Matteo Moschetti και την παρέα του στην Polartec Kometa για να επιβεβαιωθεί ότι στην αγωνιστική ποδηλασία δεν χωρούν προβλέψεις. Έστω κι αν η Bardiani έκανε ένα μοιραίο λάθος που της στοίχισε την πρώτη θέση και ενώ ήλεγχε τον αγώνα στα περισσότερα από τα 190 χιλιόμετρά του, ήταν πλέον αναμφισβήτητο ότι υπήρχαν και άλλες ομάδες ανάμεσα στις 16 που επέλεξαν την Ρόδο για την προετοιμασία τους εν όψει της νέας αγωνιστικής σεζόν, οι οποίες δεν θα δέχονταν εύκολα το ρόλο του κομπάρσου στους αγώνες του νησιού.
Έτσι, το τριήμερο International Tour of Rhodes κατηγορίας UCI 2.2 και ενταγμένο στο καλεντάρι του UCI Europe Tour 2018, αναμενόταν με μεγάλο ενδιαφέρον, και με τη βεβαιότητα ότι θα προσέφερε πλούσιο ποδηλατικό θέαμα.
Πρώτο Ετάπ
Πρώτο ετάπ 148 χλμ, και οι επιθέσεις ξεκινούν αμέσως μόλις ο κομισάριος κατεβάζει την κόκκινη σημαία δίνοντας το ελεύθερο. Στο ξεκόλλημα που γρήγορα δημιουργείται βρίσκονται 2 αθλητές της Bardiani, ο Mirco Maestri και ο Paolo Simion, o Patrick Gamper της Polartec Kometa, ο John Mandrysch της Dauner D&DQ-Akkon, ο Cristoph Schweizer της Sauerland NRW, ο Torstein Traeen της Uno-X Norwegian Development Team και ο Joshua Huppertz της Lotto Kern-Haus. Όπως ήταν φυσικό όσες ομάδες είχαν αθλητές τους μεταξύ των αποσπασμένων, δεν μπήκαν ποτέ μπροστά για να κυνηγήσουν, με αποτέλεσμα το γκρουπ να μπαίνει ανενόχλητο, με διαφορά 2’ 20” στο σιρκουί των δύο στροφών 18 χιλιομέτρων που έκλεινε τον αγώνα.
Χρειάστηκε να «μείνει» ο Gamper για να μπει η Polartek Kometa μπροστά αλλά όπως αποδείχθηκε αυτό καθυστέρησε λίγο παραπάνω απ’ ό,τι έπρεπε. Με περίπου 25 χιλιόμετρα να απομένουν και τη διαφορά στο ενάμισι λεπτό, η ισπανική ομάδα πιέζει ασφυκτικά, πλησιάζει συνέχεια, αλλά τελικά δεν προλαβαίνει να φτάσει τους αποσπασμένους. Έτσι, στο τελικό σπριντ μπροστά σε πλήθος δεκάδων κατοίκων από τα Μαριτσά και τα γύρω χωριά, ο Mirco Maestri κόβει πρώτος το νήμα του τερματισμού παίρνοντας την κίτρινη φανέλα και αφήνοντας δεύτερο τον Huppertz και τρίτο τον Traeen.
Και μια και το ξεκόλλημα δεν πιάστηκε ποτέ, οι αθλητές του μοιράζονται και τις φανέλες των ενδιάμεσων σπριντ: ο Maestri παίρνει και την κόκκινη των σπριντ ευθείας ενώ ο Huppertz την πράσινη του KOM.
Ενδεικτικό της πίεσης που άσκησε η Polartec στα τελευταία χιλιόμετρα είναι το γεγονός ότι το γκρουπ τερματίζει μόλις 11 δευτερόλεπτα πίσω από τους αποσπασμένους! Μέσα σ’ αυτό βρίσκονται και οι Γιώργος Μπούγλας (20ος), Αλέξανδρος Αγρότης (28ος), Σταύρος Πάσχος (43ος), Κυριάκος Παπασταματάκης (49ος), Γιάννης Κυριακίδης (57ος) και Ανέστης Κουρμπέτης (68ος).
Πρώτη μέρα με ιδανικό ξεκίνημα λοιπόν για την Bardiani, με δύο φανέλες και 6 δευτερόλεπτα πλεονέκτημα στο ετάπ με τα λιγότερα υψομετρικά.
Δεύτερο Ετάπ
Σειρά παίρνει το «βασιλικό» ετάπ του Γύρου, μια διαδρομή με τρία ανηφορικά σπριντ και 2300 υψομετρικά στα 159 της χιλιόμετρα! Η ώρα για τους σπεσιαλίστες της ανηφόρας να βγουν μπροστά, να επιτεθούν και να «διαλύσουν» το πελοτόν!
Ο αγώνας όμως δεν εξελίχθηκε ακριβώς έτσι…
Ένα γκρουπάκι τεσσάρων αθλητών, κανείς εκ των οποίων δεν απειλούσε ουσιαστικά την κίτρινη φανέλα, αποσπάστηκε αμέσως μετά την προεκκίνηση για να προστεθούν αργότερα σε αυτό άλλοι δύο ποδηλάτες, ένας εκ των οποίων και ο Έλληνας Πρωταθλητής Χάρης Καστραντάς, αγωνιζόμενος φέτος με την ομάδα της Java Partizan.
Το πελοτόν δεν χρειάστηκε να κυνηγήσει ποτέ, γνωρίζοντας ότι μετά το τρίτο και τελευταίο ΚΟΜ απέμεναν άλλα 60 χιλιόμετρα, ευθείας ουσιαστικά, όπου θα είχε την ευχέρεια ανεβάζοντας ρυθμό να «μαζέψει» τους κουρασμένους αποσπασμένους. Ταυτόχρονα η παρουσία της Bardiani για άλλη μια μέρα στην κορυφή του γκρουπ, ελέγχοντας τον αγώνα, δεν άφηνε πολλά περιθώρια για επιθέσεις.
Πράγματι, στο 147ο χιλιόμετρο το ξεκόλλημα πιάνεται και ο αγώνας είναι σαν να ξεκινάει από την αρχή, με τη μάχη να δίνεται στα τελευταία 2 χιλιόμετρα του ανηφορικού τερματισμού στην Κοσκινού.
Στο τελικό σπριντ φτάνουν 5 αθλητές με τον Matteo Moschetti της Polartec Kometa και νικητή του Grand Prix της προηγούμενης Κυριακής να κόβει και πάλι πρώτος το νήμα!
Δεύτερος – για 2ο ετάπ – ο Joshua Huppertz της Lotto Kern-Haus που παίρνει πανάξια την κίτρινη φανέλα από τον Maestri και μαζί με τον μπόνους χρόνο επιτυγχάνει ένα πλεονέκτημα 9 δευτερολέπτων στην γενική κατάταξη, ενώ τρίτος είναι και πάλι αθλητής της Uno-X, ο Jonas Abrahamsen. Στην 23η θέση, στο γκρουπ που τερματίζει 9 δευτερόλεπτα πίσω από τους πρωτοπόρους συναντάμε και τον Κύπριο πρωταθλητή Αλέξανδρο Αγρότη της μικτής ομάδας του Θράκα Ιππέα.
Τρίτο Ετάπ
Όσα δεν συνέβησαν στο δεύτερο ετάπ τα είδαμε στο απολαυστικό τρίτο και τελευταίο. Η Bardiani ήξερε ότι αν θέλει να πάρει πίσω τη φανέλα και να κερδίσει το γύρο, έπρεπε να κινηθεί επιθετικά, όπως και έκανε από την πρώτη στιγμή.
Το πελοτόν μένει συμπαγές ουσιαστικά μόνο μέχρι το 16ο χλμ και το πρώτο σπριντ ευθείας στην Αφάντου. Ο Mirco Maestri δεν έχει κανένα πρόβλημα να προσθέσει άλλους 5 πόντους στη συγκομιδή του και να κατοχυρώσει την κόκκινη φανέλα, που ούτως ή άλλως είναι δική του από το πρώτο ετάπ. Πρώτη αποστολή επιτυχής για την Bardiani. Επόμενος στόχος η κίτρινη φανέλα.
Λίγα χιλιόμετρα «ησυχίας» στο πελοτόν, μας οδηγούν στην Παναγία Τσαμπίκα. Ο ρυθμός ανεβαίνει και έρχεται η ώρα για το πρώτο ξεκόλλημα με τον Lorenzo Rota της Bardiani να τίθεται επικεφαλής ενός γκρουπ πέντε αθλητών, ένας εκ των οποίων είναι και ο Γιάννης Κυριακίδης. Οι αποσπασμένοι χτίζουν γρήγορα μια διαφορά 1,5 λεπτού ενώ η γερμανική Lotto Kern-Haus, με τη βοήθεια της αυστριακής Feldbinder-Owayo KTM, τίθεται επικεφαλής του γκρουπ προσπαθώντας να κρατήσει ψηλά τον ρυθμό και να προστατέψει την κίτρινη φανέλα.
Στο 68ο χλμ μπαίνουμε στην ανάβαση της Προφύλιας από την οποία οι αποσπασμένοι ξεκορφίζουν με 1 λεπτό διαφορά. Πίσω τους όμως γίνεται ό,τι δεν έγινε την προηγούμενη ημέρα στον Προφήτη Ηλία. Ένας ένας οι αθλητές της Bardiani επιτίθενται και αφήνουν το γκρουπ. Είναι η στιγμή να απολαύσουμε και τον Manuel Senni, που πέρυσι αγωνίστηκε στην BMC κερδίζοντας μάλιστα το 4ήμερο Colorado Classic κατηγορίας 2.HC!
Στα τεχνικά rolling hills ανάμεσα στην Προφύλια και την Κρητηνία φεύγουν τέσσερα μέλη της «green team», μαζί τους και ο Mirco Maestri, ενώ μαζί με άλλους που κατάφεραν να κολλήσουν (εκ των οποίων τέσσερις της, εντυπωσιακής στον φετινό Γύρο, Uno-X) καταφέρνουν να σχηματίσουν ένα γκρουπ 20 αθλητών στο οποίο δεν υπάρχει ούτε ένας της Lotto Kern-Haus! Η φανέλα πλέον μοιάζει ανυπεράσπιστη και αρχίζει και γίνεται βέβαιο ότι στο τέλος του ετάπ θα έχει αλλάξει πλάτες. Στο γκρουπ εκτός από τον Γιάννη Κυριακίδη, που από ώρα βρίσκεται στους αποσπασμένους, καταφέρνει να μπει και ο Αλέξανδρος Αγρότης, κάνοντας έναν εξαιρετικό αγώνα.
Έχουμε φτάσει πια στην παραλία του νησιού με τις Uno-X και Bardiani να εναλλάσσονται στην κεφαλή του γκρουπ των αποσπασμένων, οδηγώντας το με ταχύτητα κοντά στα 50 km/h. Πίσω τους, σταθερά στο 1-1,5 λεπτό, ο Joshua Huppertz αναγκάζεται να μπει ο ίδιος επικεφαλής στο γκρουπ σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μειώσει τη διαφορά και να κρατήσει τη φανέλα. Δυστυχώς οι συναθλητές του δεν φαίνονται σε κατάσταση να τον βοηθήσουν, ούτε και κάποιος άλλος από το γκρουπάκι έχει τέτοια διάθεση.
3 ώρες και 51 λεπτά μετά την εκκίνηση του αγώνα, όλοι μαζί οι αποσπασμένοι μπαίνουν πια στην πόλη της Ρόδου, για το τελικό σπριντ.
Ο θηριώδης Syver Waersted της Uno-X, αφού άντεξε την πίεση στα ανηφορικά κομμάτια, αναδεικνύεται νικητής του τελευταίου ετάπ με τον Mirco Maestri να τερματίζει δεύτερος αλλά να ξαναπαίρνει, οριστικά αυτή τη φορά, την κίτρινη φανέλα του International Tour of Rhodes 2018 υπερκαλύπτοντας τη διαφορά που τον χώριζε από τον Huppertz.
Εξαιρετικό σπριντ και από τον Αλέξανδρο Αγρότη που καταφέρνει να τερματίσει στην 6η θέση του ετάπ, ανεβαίνοντας στη 10η της γενικής κατάταξης και στην 4η της κατηγορίας U23!
Μετά το τέλος του αγώνα, ο directeur sportif της Bardiani, Stefano Zanatta, δήλωσε στον Βαγγέλη Πετρουλάκη:
Με τον πήχη, τόσο αγωνιστικά όσο και οργανωτικά να ανεβαίνει ψηλά μετά τους φετινούς αγώνες στη Ρόδο, δεν μπορούμε παρά να συγχαρούμε τους διοργανωτές και να ανυπομονούμε για την επόμενη χρονιά! Άλλωστε, οι δύο διεθνείς αγώνες της Ρόδου είναι το σημαντικότερο γεγονός της αγωνιστικής ποδηλασίας στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια, ένα γεγονός που οφείλουμε να στηρίξουμε όλοι όσοι αγαπάμε το άθλημα.
