Με μεγάλη χαρά αλλά και ενθουσιασμό είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε πως με αυτό το άρθρο εγκαινιάζουμε στο The Cycling Journal μια σειρά περιεκτικών αναφορών όλων όσων παρακολουθούμε στους μεγαλύτερους και σημαντικότερους αγώνες του World Tour.
Γνωρίζουμε πως κάτι παρόμοιο δεν υπάρχει στην διάθεση του ελληνικού κοινού, γνωρίζουμε επίσης πως ο χρόνος “στον αέρα” του Eurosport είναι περιορισμένος, αλλά και πως οι ζωντανές μεταδόσεις δεν προσφέρονται για την εξαγωγή ολοκληρωμένων και εμπεριστατωμένων συμπερασμάτων, έτσι λοιπόν μέσα από τα επόμενα άρθρα θα μπορείτε να διαβάσετε όλα όσα δεν προλαβαίνουμε να πούμε στον αέρα. Φυσικά σε αυτό το πρώτο άρθρο θα… ξεφύγουμε ως προς το περιεχόμενο, αφού τα αγωνιστικά νέα που έχουν προκύψει από αυτούς τους πρώτους αγώνες είναι πολλά.
Διανύοντας τον αγωνιστικό “πρόλογο” της φετινής σεζόν ήδη, έχουμε γίνει μάρτυρες κάποιων σπουδαίων εμφανίσεων, γεγονός που αποτελεί τον καλύτερο οιωνό για την χρονιά που έχουμε μπροστά μας. Ρίχνοντας μια ματιά λοιπόν σε αυτούς τους πρώτους αγώνες, σίγουρα άξια αναφοράς είναι η μάχη που έγινε στο Tour of Oman (08–12/02) ανάμεσα στους Gaudu (Groupama – FDJ), Paret-Peintre (Soudal Quick Step) και A. Yates (UAE Emirates – XRG). Ο Gaudu εντυπωσίασε με την νίκη στο 3ο ετάπ, αφού κατάφερε για τα τελευταία 12 περίπου λεπτά να κινηθεί με 6.8 watt/kg, αλλά δεν εξέπληξε όσους τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, μιας και έχει δείξει πολλάκις πως το “ταβάνι” του είναι αρκετά ψηλά – μην ξεχνάτε πως μόλις στα 18 του χρόνια ο Γάλλος είχε επιδείξει μια ιδιαίτερα υψηλή τιμή vo2max στα 92 ml/kg/min.
Πολύ κοντά σε αυτήν την επίδοση βρέθηκαν στο καθοριστικό 5ο εταπ με τον ανηφορικό τερματισμό στο Green Mountain (5.7km @ 10.5%), o A. Yates με τον Paret – Peintre (6.7 watt/kg για 18 λεπτά περίπου) με τον Γάλλο να πετυχαίνει την 3η καλύτερη επίδοση (18:07) στη συγκεκριμένη ανάβαση, εξασφαλίζοντας την νίκη στο ετάπ, ενώ νικητής της γενικής αναδείχθηκε ο Βρετανός Α. Yates, δείχνοντας πως είναι πολύ μεγάλο όπλο στην φαρέτρα της UAE Emirates – XRG ενόψει των μεγάλων αγώνων που έρχονται.
Νωρίτερα, στο Santos Tour Down Under (21–26/1) νικητής στο εταπ του Willunga Hill και παράλληλα της γενικής, αναδείχθηκε το νέο μεταγραφικό απόκτημα της UAE Emirates – XRG, Jonathan Narvaez. Ο Κολομβιανός εμφανίστηκε αδυνατισμένος σε σχέση με την εικόνα που είχε επί των ημερών του στην Ineos Grenadiers. Βασιλιάς όμως της διοργάνωσης αδιαμφισβήτητα ήταν ο Αυστραλός Sam Welsford (Red Bull – Bora – Hansgrohe) επικρατώντας στα 3 από τα συνολικά 4 μαζικά sprint του Γύρου.
Στην Ανδαλουσία, και συγκεκριμένα στην Ruta del Sol (19-23/2), όπου… δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ευθεία (11.000 υψομετρικά), είδαμε ακόμα ένα αστέρι να συνεχίζει να λάμπει. Ο λόγος φυσικά για τον Tom Pidcock που έχει ξεκινήσει με τον καλύτερο τρόπο το 2025 σε αυτή την νέα εποχή μακριά από την στέγη της Ineos Grenadiers, αφού από φέτος αγωνίζεται με την Pro Tour ομάδα Q36.5. Μπορεί λοιπόν να συνέχισε τις καλές εμφανίσεις και μετά το Alula Tour (28/01-01/02), αλλά η γενική στην Ruta ήταν υπόθεση για ακόμη μια φορά της UAE Emirates – XRG και συγκεκριμένα του Pavel Sivakov.
Παράλληλα διεξήχθη και η Volta ao Algarve (19-23/02), όπου στον τερματισμό του πρώτου ετάπ, στο Lagos, είδαμε έναν από τους εφιάλτες των διοργανωτών να παίρνει σάρκα και οστά, όταν το μεγαλύτερο μέρος του πελοτόν έχασε τον δρόμο και τερμάτισε στον… παράδρομο, με αποτέλεσμα φυσικά το ετάπ να ακυρωθεί. Βέβαια όλο αυτό δεν έκλεψε τίποτα από την λάμψη της λίστας εκκίνησης του αγώνα. Ο Jonas Vingegaard (Team Visma – Lease a Bike), ο Joao Almeida (UAE Emirates – XRG), o Primoz Roglic (Red Bull – Bora – Hansgrohe) και πολλά άλλα αστέρια βρέθηκαν στην Πορτογαλία. Στον ανηφορικό τερματισμό του δεύτερου ετάπ στο Alto da Foia (8.5km @ 5%), ο Vingegaard περισσότερο πλήρωσε την απουσία βοηθών, με την UAE Emirates – XRG να το εκμεταλλεύεται και να παίρνει την νίκη με τον νεαρό Jan Christen. Η γενική όπως αναμενόταν κρίθηκε στο τελευταίο ετάπ ατομικής χρονομέτρησης.
Η προσωπική μου άποψη είναι πως όταν πρόκειται να κριθεί η νίκη στην γενική κατάταξη, τέτοια προφίλ ατομικής χρονομέτρησης αποτελούν το απόλυτο τεστ. 19.6km επίπεδης διαδρομής εκτός από τα τελευταία 2km όπου τα άδεια από ενέργεια πόδια των αθλητών είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο διψήφιες κλίσεις. Το πρώτο τεστ για το χαρισματικό Δανό και τον εξοπλισμό του (αφού αγωνίστηκε με δισκοβραχίονα 150mm), που όπως αναμενόταν ολοκλήρωσε την διαδρομή πιο γρήγορα από τους αντιπάλους και μάλιστα με αρκετά μεγάλη διαφορά από τον Almeida (+31”), παρά το γεγονός πως ο Πορτογάλος “ίσιωσε” την ανηφόρα του Malhao (2.1km @ 9.1%), πετυχαίνοντας τον καλύτερο χρόνο σε αυτά τα τελευταία δύο χιλιόμετρα.
Τέλος, από τα Εμιράτα αποφάσισε να ξεκινήσει το 2025 ο super star Tadej Pogacar με το UAE Tour (17-23/02). Πρόκειται για τον τρίτο μόλις φετινό αγώνα κατηγορίας World Tour, και εκτός του Σλοβένου τα μεγαλύτερα ονόματα που συμμετέχουν είναι sprinter. Παρ’ όλα αυτά, ο Pogi χάρισε πλούσιο θέαμα ακόμα και στις απέραντες ευθείες, ενώ στο αγαπημένο του τερέν, και πιο συγκεκριμένα στο Jebel Jais (19km @ 5.6%) και στο Jebel Hafeet (10.9km @ 6.7%), με μοναδικό αντίπαλο τον εαυτό του, έδειξε ότι η φυσική του κατάσταση είναι εκεί που πρέπει, επιτρέποντας του να πάρει διαφορές που αποδείχθηκαν αρκετές ώστε να του εξασφαλίσουν την νίκη στην γενική κατάταξη.
Άξιο αναφοράς ήταν και το χρονόμετρο του Σλοβένου , όχι τόσο για την επίδοση, όσο για την νέα θέση που φαίνεται πως προσπαθεί να υιοθετήσει πάνω στο ποδήλατο χρονομέτρου, την στιγμή που ο νικητής του ετάπ ατομικής χρονομέτρησης Josh Tarling (Ineos Grenadiers) εντυπωσίασε με την επίδοση του, αποδεικνύοντας πως πρόκειται για το next big thing στην ατομική χρονομέτρηση, με το θηριώδη δίσκο των 68 δοντιών που χρησιμοποιήσε ο Βρετανός, να τραβάει φυσικά όλα τα βλέμματα.
Όλα τα παραπάνω μας έφεραν στο σήμερα, και κάπου εδώ πρέπει να γράψω τι περιμένω από το αύριο σύμφωνα πάντα με τα όσα έχουμε παρακολουθήσει αυτούς τους πρώτους δύο μήνες.
Το ενδιαφέρον λοιπόν του ποδηλατικού κοινού έχουν προσελκύσει με τις εμφανίσεις τους οι νεαροί Ivan Romeo (Movistar), Antonio Morgado και Jan Christen (UAE Emirates – XRG). Η Movistar τρίβει τα χέρια της με τα πρώτα εντυπωσιακά βήματα του Ισπανού ο οποίος κέρδισε το 3ο εταπ στην Volta a la Comunitat Valenciana (05-09/02), ενώ παρουσιάστηκε πολύ δυνατός και απέναντι σε καλύτερους αντιπάλους στο UAE Tour. Ο Romeo – όπως ο Christen αλλά και ο Morgado – πέρασε από την ομάδα του Axel Merckx, την Hagens Berman Axeon πριν βρεθεί στην Movistar, ενώ είναι o Παγκόσμιος Πρωταθλητής U23 στην ατομική χρονομέτρηση για το 2024 εκεί όπου άφησε στην τρίτη θέση τον προαναφερόμενο Jan Christen.
O Christen μετράει ήδη δύο νίκες το 2025, με την πρώτη να έρχεται στον μονοήμερο αγώνα Trofeo Calvia (29/01) και την δεύτερη στο απαιτητικό δεύτερο ετάπ της Volta ao Algarve με τον ανηφορικό τερματισμό στο Alto da Foia (8.5km @ 5%), αφήνοντας πίσω του τους Almeida, Vingegaard και Roglic. O Morgado είναι ο πιο γνωστός στο ελληνικό κοινό αφού κέρδισε το 2023 το Tour of Rhodes (συμμετείχε το 2022 και ο Romeo) και στην δευτερη χρονιά του στο World Tour έχει ήδη πανηγυρίσει δύο νίκες σε δύο μονοήμερους αγώνες σε Ισπανία (Ruta de la Ceramica) και Πορτογαλία (Figueira Classic).
Κλείνοντας λοιπόν την ενότητα όσων παρακολουθήσαμε μέχρι τώρα, θα μπορούσα να πω πως το ξεκίνημα φέτος είναι εντυπωσιακά δυνατό, και φυσικά αναφέρομαι σε όλο το πελοτόν, αφού πλέον πολύ απλά δεν υπάρχουν αγώνες προετοιμασίας, μιας και ο κάθε αγώνας είναι εν δυνάμει στόχος για πολλούς αθλητές, φέρνοντας τους στην εκκίνηση σε top φόρμα, κάτι το οποίο στο παρελθόν δεν συνέβαινε ποτέ στους πρώτους αγώνες της σεζόν.
Είδαμε και τον Pogacar αλλά και τον Vingegaard να ξεκινούν πολύ δυνατά την χρονιά από άποψη επιδόσεων, γεγονός που μας προετοιμάζει για το τι πρόκειται να παρακολουθήσουμε το καλοκαίρι στην Γαλλία.
Είδαμε επίσης τον Egan Bernal (Ineos Grenadiers) να πετυχαίνει 2 σπουδαίες νίκες στο εθνικό πρωτάθλημα Κολομβίας (RR και ΤΤ) αποκομίζοντας κυρίως σημαντικό ψυχολογικό όφελος. Δυστυχώς όμως λίγες μέρες μετά έσπασε την κλείδα του στην Clásica Jaen (17/02) – εκεί όπου ο συναθλητής του Michal Kwiatkowski κέρδισε – γεγονός που τον κράτησε εκτός προπονήσεων λιγότερο από μια εβδομάδα.
Δεν είδαμε ακόμα όμως τον Remco Evenepoel (Soudal Quick step), ο οποίος δεν έχει ξεκινήσει ιδανικά την χρονιά, αφού όλοι θα θυμάστε την πτώση και τον τραυματισμό που είχε στην προπόνησή του στις αρχές Δεκεμβρίου, κρατώντας τον Βέλγο αρκετά πίσω σε πίσω σε προετοιμασία και αγώνες. Ο χρυσός ολυμπιονίκης αναμένεται να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση τον Απρίλιο.
Το ερχόμενο Σάββατο λοιπόν γυρίζουμε σελίδα και υποδεχόμαστε τις κλασσικές της άνοιξης με τον πρώτο αγώνα του World Tour εντός Ευρώπης και την αυλαία να ανοιγει επί Βελγικού εδάφους, με την 80ή διοργάνωση του Omloop Nieuwsblad (01.03).
Στο μυαλό όλων, από το πρόσφατο παρελθόν, έρχεται η “κοχονάτη” νίκη του Ian Stannard (Team Sky) απέναντι σε 3 φαβορί της Etixx – Quick step 10 χρόνια πριν, το 2015. Στην φετινή διοργάνωση ο Stannard θα είναι ο D.S. της Ineos Grenadiers αλλά όσο απίθανο ήταν να κερδίσει το 2015 άλλο τόσο είναι να κερδίσει και η ομάδα τους φέτος.
Ο καιρός αναμένεται… ιδανικός! Πιθανότητα βροχής, συννεφιά και χαμηλή θερμοκρασία κοντά στους 5°C, με όχι αμελητέο άνεμο βορειοανατολικής κατεύθυνσης, για τα 197χλμ της διαδρομής (5χλμ λιγότερα από το 2024), με 11 ανηφόρες (“hellingens”, όπως τις ονομάζουν στο Βέλγιο) και 8 λιθόστρωτα τμήματα. Ο αγώνας ξεκινάει πάλι από την Γάνδη και συγκεκριμένα από το ποδηλατοδρόμιο του Kuipke, έδρα των πρώτων θρυλικών αγώνων “Gent Six Days”.
Η πρώτη ανηφόρα της ημέρας, το Leberg, έρχεται μόλις στο 52ο χλμ. Ο πραγματικός αγώνας όμως θα ξεκινήσει μετά το δεύτερο πέρασμα από το Leberg, όταν θα απομένουν δηλαδή 76χλμ για την γραμμή του τερματισμού. Σε αυτά τα τελευταία 76χλμ οι αθλητές θα έχουν συγκεντρωμένες 9 ανηφόρες και 4 λιθόστρωτα τμήματα, γεγονός που σημαίνει πως για ακόμα μια χρονιά θα παρακολουθήσουμε αγώνα τύπου elimination, με αθλητές να χάνουν επαφή σε κάθε μια από τις διαδοχικές ανηφόρες.
Φυσικά δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το Muur van Geraardsbergen (16χλμ από τον τερματισμό) και το Bosberg (12χλμ από τον τερματισμό), οι δύο τελευταίες ανηφόρες, χαρακτηριστικές της παλαιότερης διαδρομής του Γύρου της Φλάνδρας, που ίσως παίξουν καθοριστικό ρόλο, ίσως και όχι, μιας και ο άνεμος θα είναι αντίθετος στα τελευταία επίπεδα χιλιόμετρα, μια συνθήκη που θα δυσκολέψει τους αθλητές που θα επιλέξουν να επιτεθούν εκεί. Ο τερματισμός και φέτος θα γίνει στη Νινόβ, δυτικά των Βρυξελών.
Είναι ένας αγώνας όπου συνηθίζονται οι εκπλήξεις παρά την συμμετοχή μεγάλων ονομάτων και αυτό διότι είναι το πρώτο μεγάλο ραντεβού σε τέτοιο τερέν και πολλοί αθλητές δεν έχουν επιλέξει το peak της φόρμας τους να είναι αυτή την εποχή. Αυτό εκμεταλλεύθηκαν οι Tratnik (Visma – Lease a Bike) και Politt (UAE Emirates) το 2024, και έφτασαν μόνοι στον τερματισμό με το Σλοβένο να κερδίζει στο σπριντ, ευελπιστώντας να πετύχει κάτι παρόμοιο και φέτος.
Σε δήλωσή του ο Tratnik είπε πως “για να πετύχω κάτι παρόμοιο με πέρσι θα πρέπει να επιτεθώ 150χλμ από τον τερματισμό”, αστειευόμενος φυσικά και δείχνοντας πόσο δύσκολο έργο είναι η επανάληψη του περσινού θριάμβου απέναντι σε τόσο μεγάλα ονόματα όπως οι Wout Van Aert και Matteo Jorgenson (Visma- Lease a Bike), Jasper Philipsen (Alpecin – Deceuninck), Arnaud De Lie (Lotto), Tom Pidcock (Q36.5) και Jasper Stuyven (Lidl – Trek). Άλλα σημαντικά ονόματα που συμμετέχουν είναι οι Davide Ballerini (XDS – Astana), Nils Politt (UAE Emirates – XRG), Kasper Asgreen (EF Education – Easy Post), Josh Tarling (Ineos – Grenadiers), Stefan Kung (Groupama – FDJ), Matej Mohoric (Bahrain – Victorius).
Αν έπρεπε να ξεχωρίσω έναν αθλητή ως το φαβορί για την νίκη, τότε νομίζω πως με ένα μικρό προβάδισμά θα επέλεγα τον Van Aert έναντι του Philipsen και αυτό γιατί τα δείγματα του πρώτου είναι μέχρι τώρα ελάχιστα καλύτερα, και φυσικά αναφέρομαι στο πολύ καλό χρονόμετρο του Van Aert στο Algarve, το οποίο όπως αναφέραμε και νωρίτερα, ολοκληρωνόταν με μια πολύ σκληρή ανηφόρα 2χλμ. Για να δούμε λοιπόν εάν ο Βέλγος της Visma – Lease a Bike θα επαναλάβει τον θρίαμβο του 2022.
Κεντρική φωτογραφία: 08/02/2025 – Tour of Oman 2025 – Stage 1 – Bushar – Bimmah Sink Hole (177,7km) / Photo © A.S.O./Oman Cycling Association/Thomas Maheux
