Τα εθνικά πρωταθλήματα ποδηλασίας έχει καθιερωθεί να διοργανώνονται στα τέλη του πρώτου μήνα του καλοκαιριού, εξαιρουμένων μόνο μερικών χωρών που προηγούνται λόγω ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών.
Φέτος όμως ήταν μια ιδιαίτερη χρόνια, με την πανδημία του Covid-19 να επηρεάζει, μέχρι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πόσο μάλλον τους αγώνες Πρωταθλήματος!
Η Ελληνική Ομοσπονδία Ποδηλασίας όρισε ως νέα ημερομηνία διεξαγωγής του πρωταθλήματος το τριήμερο 4-6 Σεπτεμβρίου και παρά το γεγονός ότι μια εβδομάδα νωρίτερα οι ακυρώσεις δρομικών διοργανώσεων ανακοινώνονται η μια μετά την άλλη, το Πρωτάθλημα διεξήχθη χωρίς προβλήματα και με άφθονο θέαμα. Άλλωστε η συμμετοχή της αφρόκρεμας της ελληνικής ποδηλασίας δικαιωματικά δίνουν στο πανελλήνιο πρωτάθλημα τον τίτλο “The Race of Truth”.
1η ημέρα, Ατομική Χρονομέτρηση
Το απόγευμα της Παρασκευής, 4 Σεπτεμβρίου, έλαβε χώρα ο αγώνας της ατομικής χρονομέτρησης στην εντυπωσιακότερη ίσως διαδρομή της πρόσφατης ιστορίας της Ελληνικής ποδηλασίας, με εκκίνηση λίγο έξω από την Άρτα, στους Κωστακιούς, και κατεύθυνση προς την Κορωνησία, διασχίζοντας τον στενό δρόμο ανάμεσα στις λιμνοθάλασσες Τσουκαλιού και Λογαρού, στη μέση του Αμβρακικού Κόλπου.
Οι Άνδρες αθλητές κλήθηκαν να καλύψουν μια απόσταση 37,2 χλμ με τον Πολυχρόνη Τζωρτζάκη (Π.Ο.Χ. Τάλως) να υπερασπίζεται με επιτυχία τον τίτλο του. Ο Χανιώτης Πρωταθλητής ολοκλήρωσε τη διαδρομή σε χρόνο 46:13.495, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον Αλέξανδρο Αβδελά (Α.Ο. Αίολος) (47:48.417), με τον Παναγιώτη Καρατσιβή του ΠΓΣ Λάρισας να κλείνει το βάθρο (48:50.176).
Οι Γυναίκες κάνοντας αναστροφή λίγο νωρίτερα, αγωνίστηκαν σε μια διαδρομή 27,9 χλμ. Η Βαρβάρα Φασόη (Π.ΤΡ.Σ.Π. Πόρτο Λεόνε) ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδος (38:16), με την Αργυρώ Μηλάκη (ΠΑΣ Ρεθύμνου Άτλας) στη δεύτερη θέση (39:32) και την Αθηνά Χατζηστύλη (Α.Ο. Θησέας) στην τρίτη (40:54).
2η ημέρα, Αντοχή Γυναικών
Το μεσημέρι του Σαββάτου, έλαβε χώρα ο αγώνας δρόμου αντοχής για την κατηγορία των γυναικών, με εκκίνηση στη Ροδαυγή για τη διαδρομή: Ροδαυγή – Πλατεία Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής (προεκκίνηση) – Επαρχιακή οδός Άρτας Ιωαννίνων (Εκκίνηση) – Περδικάρι – Πλατανιά – Κιάφα Αμμότοπου (αρχή σιρκουί) – Έλατος – Μαραθοβούνι – Επαρχιακή οδός Άρτας-Χανόπουλου – Βρυσούλες – Χανόπουλο – Καμπή – Αμμότοπος – Κιάφα Αμμότοπου (Χ2 στροφές) – Γρίμποβο.
Δεκαεννέα αθλήτριες πήραν εκκίνηση, με φαβορί τις Φασόη και Μηλάκη, φορμαρισμένες από το πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Plouay της Γαλλίας. Από τα πρώτα λεπτά της κούρσας αποσπάστηκε η Μαρία Φύτρου της ΑΕΚ, μπαίνοντας πρώτη στην ανάβαση του Αμμότοπου.
Η Φασόη σύντομα έκανε την κίνησή της και την καταδίωξε στην ανάβαση, προκαλώντας έτσι πλήρη διάλυση στο ολιγομελές πελοτόν. Είχε πάρει ήδη διαφορά 38″ όταν ένα σκασμένο ελαστικό ανέκοψε την πορεία της. Χατζηστύλη, Συντζανάκη (Π.Ο.Χ. Τάλως), Μηλάκη και Ελευθεριάδου (Α.Σ. Μαχητές Πεύκων), έπιασαν την αθλήτρια του Πόρτο Λεόνε και το γκρουπ ενώθηκε στην κορυφή της απαιτητικής ανάβασης του Αμμότοπου. Μόνη, η Φύτρου συνέχισε να προπορεύεται.
Έμεναν λίγα μέτρα ανάβασης ακόμη όταν η Αθηνά Χατζηστύλη, πρωταθλήτρια ατομικής χρονομέτρησης το 2014 στην Καλαμπάκα, έκανε την επίθεση της και καταδίωξε την αθλήτρια της ΑΕΚ. Την έπιασε και σύντομα οι δυο αθλήτριες άρχισαν να συνεργάζονται στην κεφαλή του αγώνα.
Μπαίνοντας στον δεύτερο γύρο της διαδρομής, μετά τον οικισμό Καμπή, πριν ακόμα το τερέν γίνει αμιγώς ανηφορικό, η αθλήτρια του Θησέα άφησε πίσω την εμφανώς καταπονημένη από την επίθεση Φύτρου και έκανε ένα ατομικό χρονόμετρο στην κορυφή της κούρσας για ενάμισι γύρο, μέχρι την καρό σημαία. Ενώ οι διώκτες της είχαν το αριθμητικό πλεονέκτημα, δεν κατάφεραν να πιάσουν την πολύπειρη αντίπαλό τους.
Μόλις 28″ πίσω από την Χατζηστύλη, τερμάτισε η Βαρβάρα Φασόη, παρά το γεγονός ότι ένα δεύτερο σκασμένο ελαστικό έδωσε προβάδισμα στις Συντζανάκη και Μηλάκη. Τρίτη, 14″ πίσω από τη Φασόη, τερμάτισε η αθλήτρια του Άτλαντα Ρεθύμνου ενώ την εξάδα έκλεισαν οι Συντζανάκη, Ελευθεριάδου και Λιοδάκη (Π.Ο.Χ. Τάλως).
3η ημέρα, Αντοχή Ανδρών
Το πρωί της Κυριακής δόθηκε η εκκίνηση του αγώνα των ανδρών. 89 αθλητές, με τη συντριπτική πλειοψηφία να έχει φέτος ελάχιστους αγώνες στα πόδια της, κούμπωσαν τα πετάλια τους στο σφύριγμα του αλυτάρχη.
Όσο για τα φαβορί του αγώνα, κανείς δεν μπορούσε να πει με σιγουριά ποιο θα ήταν το βάθρο στο τέλος της ημέρας. Περικλής Ηλίας (Π.Σ. Κρόνος Νίκαιας), Πολυχρόνης Τζωρτζάκης (Π.Ο.Χ. Τάλως), Στέλιος Φαραντάκης (VCP Loudeac) και Χάρης Καστραντάς (Α.Ε.Κ.) ήταν εκεί για να διεκδικήσουν τη φανέλα που είχε βρεθεί και στο παρελθόν στην πλάτη τους. Από τους εν ενεργεία πρώην πρωταθλητές της χώρας, μόνο ο Γιώργος Μπούγλας ήταν απών.
Σε μια προεκκίνηση δέκα χιλιομέτρων, το πολύχρωμο καραβάνι της ελληνικής ποδηλατικής ελίτ ρόλαρε νωχελικά στους δρόμους της Άρτας. Η εκκίνηση δόθηκε μόλις το πελοτόν μπήκε στο σιρκουί του αγώνα. Θα ακολουθούσαν τέσσερις γύροι των 33 χλμ. στη διαδρομή Μαραθοβούνι (Αρχή Σιρκουί) – Επαρχιακή οδός Άρτας-Χανόπουλου – Βρυσούλες – Χανόπουλο – διαστ. Καμπή δεξιά – Αμμότοπος – Κιάφα Αμμότοπου – διαστ. Έλατος – Μαραθοβούνι με 451 μ. υψομετρικής διαφοράς ανά γύρο και στη συνέχεια η διαδρομή θα οδηγούσε τον αγώνα στην εξαντλητική ανάβαση του Γρίμποβου, από τα δυτικά αυτή τη φορά, αντίθετα από την πορεία του αγώνα των γυναικών. Περνώντας από το Γρίμποβο, η διαδρομή θα κατηφόριζε για μια τελευταία φορά, ώστε να τερματίσει δίπλα στο μεσαιωνικό κάστρο της Άρτας.
Από τα πρώτα μέτρα ευθείας φάνηκε πως το πελοτόν ήταν διστακτικό. Η ανάβαση του Αμμότοπου (4,8 χλμ. σε κλίση 5,3%) θα έκρινε την έκβαση της κούρσας μέχρι το Γρίμποβο.
Η ομάδα των 1000 Δέντρων, η πιο πολυπληθής ομάδα του αγώνα με δέκα συμμετοχές στην κατηγορία ανδρών, ήταν ιδιαίτερα ενεργή, με τον Κώστα Παπουτσή να κάνει προσπάθειες να αποσπαστεί από τα πρώτα κιόλας μέτρα. Το πέτυχε λίγο πριν την ανάβαση του Αμμότοπου ο συναθλητής του, Θανάσης Ζέττας, παίρνοντας διαφορά 1’30” πριν την πρώτη κατάβαση της ημέρας. Με 130 χιλιόμετρα αγώνα ακόμα για την καρό σημαία, κανένας δεν βιαζόταν να ανοίξει τα χαρτιά του.
Η προσπάθεια του Ζέττα τελείωσε πριν κλείσει η πρώτη κατάβαση, με το πελοτόν να κινείται με ταχύτητες 95χλμ/ωρα σε μια ανοιχτή και γρήγορη κατηφόρα που ευνοούσε τα μεγάλα γκρουπ.
Κανένα από τα φαβορί ακόμα δεν είχε εμφανιστεί στην κορυφή της κούρσας. Κρυμμένοι στην ουρά του πελοτόν, περίμεναν νωχελικά την κίνηση των αντιπάλων τους.
Μπαίνοντας στη δεύτερη στροφή και με το πελοτόν ξανά ενωμένο, οι επιθέσεις άρχισαν και πάλι, με περισσότερη θέρμη αυτή τη φορά.
Στο ύψος του Χανόπουλου, Μαρκασιώτης (Π.Ο.Χ. Τάλως), Πανηγυράκης (Π.Ο.Χ. Τάλως) και Μπλαβάκης (Π.Ο.Η. Κάστρο) έκαναν μια κίνηση που προκάλεσε μπαράζ επιθέσεων πριν τη δεύτερη ανάβαση.
Για τα επόμενα τρία λεπτά, αθλητές έμπαιναν και έβγαιναν από αυτή την επίθεση που σταδιακά έπαιρνε διαφορά από το πελοτόν. Παραδόξως, την κίνηση ακολούθησε ο Πρωταθλητής του 2019, Στέλιος Φαραντάκης (VCP Loudeac) μαζί με τον Εμιλιάνο Βίλα (ASPTT Nancy), που από νωρίς φάνηκε πως δουλεύει για τον πρώην ομόσταβλό του.Παραδόξως, την κίνηση ακολούθησε ο Πρωταθλητής του 2019, Στέλιος Φαραντάκης (VCP Loudeac) μαζί με τον Εμιλιάνο Βίλα (ASPTT Nancy), που φάνηκε να έχει κοινό σκοπό με τον πρώην ομόσταβλό του.
Υπήρξε έντονη αντιπαράθεση στο ξεκόλλημα, με τους αθλητές του Π.Ο.Χ. Τάλως – στην κίνηση είχε μπει και ο Μιχάλης Κορτσιδάκης για την ομάδα των Χανίων – και τον Γιάννη Κυριακίδη του Κρόνου Νίκαιας να αρνούνται να συνεργαστούν με αυτή τη σύνθεση.
Άλλωστε, στο ξεκόλλημα υπήρχαν πλέον αρκετοί αθλητές με την ικανότητα να πάρουν μεγάλη χρονική διαφορά, οπότε αθλητές ομάδων με φαβορί στο δεύτερο γκρουπ δεν μπορούσαν να συμβάλουν στο δυνατό τέμπο που είχε τεθεί.
Η ανάβαση ξεκίνησε και ο Φαραντάκης πήρε στα χέρια του την κατάσταση, με τη βαρύτητα για συνεργάτη και τον Βίλα να συνδράμει καταλυτικά. Ο ταλαντούχος νέος της Loudeac και της Εθνικής ομάδας, έθεσε ένα τέμπο που ελάχιστοι κατάφεραν να ακολουθήσουν. Από την εκκλησία κιόλας του Αμμότοπου, η εικόνα είχε ξεκαθαρίσει, με μόλις πέντε εκ των δώδεκα αθλητών να μένουν στην κορυφή της κούρσας.
Φαραντάκης, Βίλα, Ηλιάδης (Π.Ο.Η. Κάστρο), Κυριακίδης (Π.Σ. Κρόνος Νίκαιας) και Γκαζώνης (Α.Σ. 1000 Δέντρα) είχαν στην κορυφή της ανάβασης περίπου δύο λεπτά διαφορά από το πελοτόν. Ο Κυριακίδης, μη αναλαμβάνοντας να συνδράμει στον ρυθμό, μπέρδεψε αρκετά τους τέσσερις που είχαν ακόμη μπροστά τους 120 χλμ. σκληρού αγώνα.
Πίσω, οι ομάδες άρχισαν να οργανώνονται για να μειώσουν τη διαφορά.
Όπως δήλωσε ο νικητής του αγώνα, Περικλής Ηλίας, στο The Cycling Journal σχετικά με την επίθεση:
Ήταν η στιγμή που η ομάδα του Κρόνου Νίκαιας έβαλε σε δράση το πλάνο που εξ αρχής είχε στήσει ο πολύπειρος προπονητής της Γιώργος Μανιάτης. Μέχρι και ο Ηλίας μπήκε μπροστά και συνέβαλε στον ρυθμό της καταδίωξης, όπως και όλα τα άλλα φαβορί του αγώνα, με την ταχύτητα να προκαλεί συνεχώς απώλειες στο πελοτόν.
Την τέταρτη φορά που το γκρουπ των ξεκολλημένων πέρασε από τον οικισμό Καμπή, η διαφορά του είχε πέσει κάτω από το λεπτό. Όλο το δεύτερο μισό του γύρου, με την κατάβαση και την μεγάλη ευθεία προς τον Αμμότοπο, είχε κουράσει τους τέσσερις αθλητές που έπρεπε συνεχώς να κρατάνε έναν δυνατό ρυθμό.
Λίγο πριν το γκρουπ μπει για τέταρτη και τελευταία φορά στην ανάβασης του Αμμότοπου, ο Γιάννης Κυριακίδης έκανε επίθεση και πήρε γρήγορα μια διαφορά ενός λεπτού. Τα πόδια όλων ήταν κουρασμένα και το μαρκάρισμα είχε ξεκινήσει. Ο Ηλιάδης δοκίμασε ξανά τα πόδια του και ο Φαραντάκης ανέλαβε για ακόμα μια φορά στην κεφαλή του γκρουπ. Με την κίνηση του Κυριακίδη, ο Κρόνος Νίκαιας βρισκόταν πλέον σε ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση.
Ο ρυθμός του Φαραντάκη προκάλεσε και πάλι “φυσική επιλογή” στο πρώτο γκρουπ. Ηλίας, Ηλιάδης, Καστραντάς και Χριστόπουλος (Π.Ο. Βόλος), ήταν οι μόνοι που κατάφεραν να μείνουν στη ρόδα του Στέλιου, που παρά το γεγονός ότι είχε ξοδέψει πολύτιμη ενέργεια στην μεγάλη επίθεση του αγώνα, ήταν ακόμα ικανός να διεκδικεί τη νίκη και τη φανέλα του Πρωταθλητή.
Τζωρτζάκης, Καρατσιβής (Π.Γ.Σ. Λάρισας) και Κουρμπέτης (Π.Σ. Κρόνος Νίκαιας) έχασαν επαφή και έβλεπαν τη διαφορά τους από το γκρουπ του Στέλιου να μεγαλώνει, ενώ ακόμα πιο πίσω, πάλευαν να κρατήσουν οπτική επαφή οι Τριανταφύλλου (Π.Ε.Σ.Α. Αστέρας), Βίλα και Γκαζώνης.
Ο Φαραντάκης κατάφερε να αναχαιτίσει την επίθεση του Κυριακίδη στο ξεκόρφισμα πριν τη μεγάλη κατάβαση προς την Καμπή και βρέθηκε πλέον σε ένα γκρουπ με δύο αθλητές του Κρόνου Νίκαιας και τον Ηλία ακόμα φρέσκο για το φινάλε.
Παρ’ όλα αυτά, και πάλι ήταν ιδιαίτερα επιθετικός, χωρίς όμως να καταφέρει να βάλει μέτρα ανάμεσα σε αυτόν και τους αντιπάλους του.
Η πεντάδα που είχε δημιουργηθεί στην κεφαλή του αγώνα παρέμεινε ενωμένη μέχρι την ευθεία της Καμπής, ο ρυθμός έπεσε και οι Κουρμπέτης, Ηλιάδης και Τζωρτζάκης κατάφεραν να επανέλθουν.
Ο Ανέστης Κουρμπέτης μπήκε αμέσως μπροστά και έδωσε ένα τόσο δυνατό ρυθμό που έκανε τον Καστραντά να χάσει επαφή. Η ομάδα του Κρόνου είχε την απόλυτη κυριαρχία, με τον Κυριακίδη να αναλαμβάνει να βάλει το γκρουπ των επτά στην ανάβαση του Γρίμποβου.
Αφού έθεσε ένα τέμπο που έκανε αμέσως τους Ηλιάδη, Κουρμπέτη και Τζωρτζάκη να χάσουν πάλι επαφή, έκανε στην άκρη και άφησε τους δυο πρωταγωνιστές της κούρσας να λογαριαστούν, με τον Χριστόπουλο να κρατάει για λίγο ακόμα τη ρόδα των δύο, ώσπου και αυτός εξαντλήθηκε.
Από εκεί και έπειτα ο Περικλής Ηλίας, εμφανώς πιο φρέσκος αλλά και ιδιαίτερα ικανός στην ανηφόρα, έβαλε το κεφάλι κάτω και δεν γύρισε ξανά πίσω. Χρειάστηκε να πετύχει κατά μέσο όρο 427 w για 2.89 χλμ. ανάβασης με μέση κλίση 9% ενώ ο Φαραντάκης, έχοντας ξοδέψει πολύτιμη ενέργεια στο βασικό ξεκόλλημα της κούρσας, δεν είχε απάντηση σε αυτό. Έβλεπε τον αντίπαλό του να απομακρύνεται αργά και σταθερά, προσπαθώντας τουλάχιστον να ξεκορφίσει με μια διαφορά που θα του έδινε τη δυνατότητα να τον πιάσει στα τελευταία δέκα χιλιόμετρα της κούρσας.
Ο Περικλής όμως είχε βάλει το κεφάλι κάτω και έτρεχε τη δική του ατομική χρονομέτρηση, σηκώνοντάς το μόνο για να πανηγυρίσει μια ομαδική νίκη και μια διάκριση που είχε να γευτεί από το 2007 στο Κατσιμίδι.
Ο αγώνας των Ανδρών στην Άρτα ήταν μία από τις λίγες φορές στην πρόσφατη ιστορία των πανελληνίων πρωταθλημάτων όπου μπορέσαμε να θαυμάσουμε μια τόσο πετυχημένη ομαδική προσπάθεια.
Ο Φαραντάκης, έχοντας κάνει έναν επιθετικό και μοναχικό αγώνα, έφτασε στη γραμμή του τερματισμού 20’’ μετά τον νικητή, με τον Τζωρτζάκη παρά τις κράμπες που βίωνε στα τελευταία χιλιόμετρα τις κούρσας να καταφέρνει να πιάσει τον Χριστόπουλο και να τον σπριντάρει, παίρνοντας την τρίτη θέση και ένα ακόμα μετάλλιο για την πλούσια συλλογή του. Ο Χανιώτης Πρωταθλητής, είναι ο μόνος που καταφέρνει την τελευταία πενταετία να βρίσκεται στο βάθρο κάθε αγώνα Πρωταθλήματος δρόμου και ατομικής χρονομέτρησης που συμμετάσχει.
Στον ίδιο χρόνο με τον Τζωρτζάκη τερμάτισε ο Χριστόπουλος στην τέταρτη θέση, με τον Κυριακίδη, έχοντας κάνει μια εξαιρετική κούρσα για την ομάδα του, να παίρνει την πέμπτη θέση.
Την εξάδα έκλεισε ο Γιάννης Ηλιάδης, ενώ Κουρμπέτης, Γκαζώνης, Τριανταφύλλου και Καρατσιβής έκλεισαν τη δεκάδα.
Ο Περικλής Ηλίας, κάνοντας 5 (!) τις φετινές φανέλες πρωταθλητή, μετά τις νίκες του στα πρωταθλήματα XCE, XCR, XCO και XCM, δήλωσε στο The Cycling Journal, σχετικά με τα ερεθίσματα που του δίνει αυτή η διάκριση:
